House of Creations

Sleutelmoment voor elke opera-in-voorbereiding: de presentatie van het scenische concept, doorgaans ongeveer een jaar voor de première. Vandaag stelde het artistieke team On purge bébé voor aan de medewerkers van het huis en van coproducenten Opéra de Lyon en Théâtre du Châtelet. Componist Philippe Boesmans zelf verzorgde de inleiding bij zijn zevende opera die hij in opdracht van de Munt schreef. Hij werd daarbij geflankeerd door regisseur Richard Brunel (tevens Algemeen en artistiek directeur van Opéra de Lyon) en scenograaf Etienne Pluss. Die laatste onthulde ook het model van het decor, aanleiding tot werksessies met de technische teams van de Munt in de komende dagen. Dirigent Bassem Akiki droeg op afstand zijn steentje bij tot deze inleiding en ontsnapte zo als enige aan de mondmaskerplicht. 

Is this the End? #2 wordt geen traditionele opera. Het artistieke team wil live performance mixen met vooraf opgenomen video- en geluidsfragmenten. Componist Jean-Luc Fafchamps trok zelfs naar de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Zavelkerk voor een nachtelijke orgel-opname. Aan het orgel: Mathias Lecomte, geflankeerd door niemand minder dan Benoît Mernier en Charlène Bertholet.

Vandaag vond in de Parijse Opéra de laatste voorstelling van de revival van Play plaats. Deze gevierde nieuwe choreografie van Alexander Ekman uit 2017 dankt haar succes niet in de laatste plaats aan de intensiteit van de muziek, gecomponeerd door Mikael Karlsson, die momenteel werkt aan de partituur voor Fanny och Alexander.

In zijn integrale versie, oorspronkelijk bedoeld als miniserie voor televisie, duurt Fanny och Alexander ongeveer 5 uur. Mocht u zich daardoor afvragen of dit werk zich eigenlijk wel leent tot een scènische herwerking, weet dan dat Ingmar Bergman bij leven zelf al een versie voor het theater heeft geschreven. Voor wie interesse heeft: het stuk wordt momenteel opgevoerd in de Comédie Française te Parijs....

Prima la musica e poi le parole? Niet voor componist Philippe Boesmans en librettist Richard Brunel. Ze werken gelijktijdig en tezamen aan muziek en tekst. Er wordt geschrapt en geschaafd in zinnen en aan scènes om die twee zo goed mogelijk in elkaar te laten vloeien.

Meet the makers. Het Geluid Maastricht (een collectief opgericht door broer en zus Gable en Romy Roelofsen) is een experimenteel platform voor de creatie van nieuwe, sociaal geëngageerde vormen van muziektheater en opera dat vaak aan de slag gaat met nieuwe technologieën of maatschappelijke ontwikkelingen.

"Wij zien het maken van muziektheater als een brug tussen het nieuwe en het oude, en als kruispunt van tegenstellingen en perspectieven. Via het muziektheater onderzoeken wij de wereld om ons heen en laten die wereld meespreken in ons werk. De vragen ‘Hoe ziet het muziektheater van de toekomst eruit?’, ‘Hoe kan muziektheater bijdragen aan een inclusieve en gezonde samenleving?’ en ‘Op welke plekken in de maatschappij kan het muziektheatrale een waardevolle toevoeging zijn in onze alsmaar veranderende wereld?’ zijn leidend in ons denken en handelen. Met Het Geluid Maastricht zoeken wij altijd naar de oerkracht van (nieuwe) gemeenschappen."

Bergman is me altijd bijgebleven omdat zijn films tegelijkertijd hard en zacht zijn. Ze zijn bitter, kijken het leven recht in de ogen, maar ze zijn ook heel menselijk, humaan.

Ivo van Hove

Here’s the Woman! Tijd voor Albane Carrère om in de spotlights te treden. Tijdens de eerste video-opnames toveren onze costumiers en make-up-artiesten haar voor de eerste keer om tot de protagoniste van Is this the End?#2, een mysterieuze vrouw die verdwaalt tussen leven en dood, waan en werkelijkheid.

Mars voor het klimaat in Brussel

Tussen 50.000 en 70.000 mensen zakten zondag af naar de hoofdstad, elk van hen bewust van de omvang van het probleem en de noodzaak onze levensstijl te veranderen. Een sfeer van solidariteit, verontwaardiging en engagement. Overal borden en slogans, sommige humoristisch, andere dwingend. Opvallend veel jongeren, waaronder de activisten van Youth for Climate, maar alle generaties zijn vertegenwoordigd...

Nóg een demonstratie om de aandacht van politici en burgers te vestigen op de urgentie van de klimaatproblematiek. Zullen ze deze keer wel gehoord worden?

Op 22 september vond in de Munt een eerste ontmoeting plaats tussen componist Bernard Foccroulle – die in zijn opera Cassandra de klimaaturgentie thematiseert – en de jonge activisten van Youth for Climate. Het gaf aanleiding tot een boeiende uitwisseling over het probleem om vandaag gehoord te worden als actievoerder voor de bescherming van de planeet.

Ook present op deze bijeenkomst: enkele sleutelfiguren van het project ‘Green Opera’ in de Munt en componist Kris Defoort. Anuna Dewever en haar collega-activisten woonden later op de avond namelijk diens nieuwste creatie The Time of Our Singing bij, om zo een idee te krijgen van de omvang van een opera en de ecologische uitdagingen die bij de realisatie ervan komen kijken.

"Een vuurzee en gitzwarte rook deden dinsdagochtend in de Brusselse Onderrichtsstraat het ergste vermoeden. In een appartement op de eerste verdieping brak een zware brand uit. Daarbij raakten uiteindelijk acht personen gewond. Onder hen ook Philippe Boesmans (85) in wiens appartement de brand uitbrak. […] [We vernamen] dat hij onlangs een nieuwe opdracht kreeg toegewezen door de Munt. […] Gelukkig zou er slechts een tweetal weken aan werk verloren zijn gegaan in de brand. De rest van [zijn] opera-partituren lag bij een kopieercentrum."

De Standaard, 27-3-21

Elke opera is het resultaat van een complexe symbiose van honderden klanken, talenten, metiers en emoties. En toch begint alles bij de basis: een piano, de menselijke stem en een partituur die wacht om ontdekt te worden. Zo begint alles voor Is this the End?#2 op woensdag 18 augustus, tijdens de eerste muzikale repetitie met dirigent Ouri Bronchti en solisten Albane Carrère, Sarah Defrise en Amaury Massion (lylac).