Beyond
Het stuk heeft zijn titel gekregen: Beyond.Harold Noben
De Munt, een huis van creaties! Al meer dan drie eeuwen worden er in hartje Brussel nieuwe opera’s geboren, een traditie die we ook in de 21ste eeuw trots willen verderzetten. Omdat we resoluut geloven dat Het Grote Repertoire geen gesloten boek is en dat elk tijdperk er zijn eigen hoofdstuk vol spannende muziek, relevante thema’s en vernieuwende schrifturen aan kan toevoegen. Ook het onze. Daarom presenteren we tot 2025 elk seizoen één à twee gloednieuwe opdrachtwerken. Volg de voorbereidingen voor deze unieke producties hier op de voet.
Het stuk heeft zijn titel gekregen: Beyond.Harold Noben
Vanavond gaat onze concertante uitvoering van Parsifal in première. Ook in On purge bébé zit bij wijze van muzikale grap een verwijzing naar Richard Wagners laatste en meest mystieke werk. Componist Philippe Boesmans, in zijn jeugd nog een vurige wagneriaan, had immers nog af te rekenen met de meester van Bayreuth...
Bassem Akiki, dirigent van On purge bébé maar ook zelf componist (onder meer van Amor fati), schreef voor de herdenking van Philippe Boesmans in enkele dagen tijd een nieuw stuk: PhiPhinomaenon – een muzikale ode aan het fenomeen “Phiphi”, zoals de componist door intimi liefkozend genoemd werd. Twee cello’s (Muntmusici Sébastien Walnier en Corinna Lardin) representeren er respectievelijk de componist en de dirigent van een opera, verwikkeld in hun artistieke dialoog. Offstage speelt klarinettist Paolo Poma flarden uit verschillende opera’s van Philippe Boesmans – uit Reigen, Pinocchio, maar ook al uit On purge bébé…
IVO VAN HOVE NIEUWE INTENDANT VAN DE RUHRTRIENNALE
Vandaag werd bekendgemaakt dat Fanny och Alexander-regisseur Ivo Van Hove aantreedt als de nieuwe intendant bij de Ruhrtriënnale voor de periode 2024-2026. Op 1 november 2023 volgt hij huidig artistiek leider Barbara Frey op. Van Hove zal daarnaast ook zijn regie- en directietaken bij Internationaal Toneel Amsterdam verderzetten.
De Ruhrtriënnale, in 2002 mee opgericht door voormalig Muntdirecteur Gerard Mortier, transformeert het Ruhrgebied elk jaar gedurende vier weken tot een plek waar internationaal muziektheater, theater, dans en concerten worden gepresenteerd in voormalige fabrieken en industriële gebouwen.
Ivo Van Hove: ‘Ik ben vereerd om de leiding over te nemen van dit fantastische internationale festival, dat in korte tijd vele kunstenaars van over de wereld samenbrengt. Voor mij persoonlijk is het ‘back to my roots’ naar het begin van de jaren ’80 toen ik samen met Jan Versweyveld theater maakte op ongewone plekken als in havenloodsen, een oude wasserij, een kelder en zelfs woonkamers. De Ruhrtriënnale geeft me de kans om met name muziektheater en theater centraal te stellen in de programmatie. Elk jaar zal ik een voorstelling met het ITA-ensemble regisseren dat in wereldpremière gaat tijdens het festival.’
Denk ‘componeren’ en heel wat mensen zien een man of een vrouw voor zich die, helemaal alleen, in de stilte van een werkkamer, noten krabbelt op grote vellen muziekpapier, of hoogstens even opstaat om iets uit te proberen aan de piano. Voor heel wat muziekwerken, en zeker ‘concerti’, is het creatieproces echter een pak minder solitair. Ook Harold Noben schrijft zijn nieuwe compositie niet ver weg van de muzikanten die ze zullen uitvoeren. Hij sprak in de Munt af met enkele solisten van ons orkest – harpiste Agnès Clément, klarinetist Antonio Capolupo, trompettist Rudy Moercant en percussionist Pieter Mellaerts – om samen de mogelijkheden van hun instrumenten te verkennen. Enkele impressies.
Vandaag nam de Munt afscheid van Philippe Boesmans met een pakkende herdenking in onze Grote Zaal. Muzikanten en artiesten waar Philippe doorheen zijn roemrijke carrière nauw mee heeft samengewerkt brachten een selectie van zijn composities of haalden herinneringen op. Componisten Kris Defoort en Bassem Akiki, die in december On purge bébé zal dirigeren, hadden voor de gelegenheid zelfs een nieuw werk geschreven.
Ze zijn niet zo talrijk, de componisten die bij de wereldpremière van hun werk ook zelf op scène te zien zijn, maar Jean-Luc Fafchamps tekent voor elke voorstelling graag present. Hij gaat voor Is this the End?#2 niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk “vol op het orgel”.
Tableau vivant
In deze ‘scenisch-digitale’ performance treden de zangers live in interactie met een gigantische videoretabel in drie delen. Die refereert in letterlijke zin naar het idee van de “triptiek”, maar ze brengt ook de kunst van de oude meesters in herinnering, waar het (neo)barokke universum van regisseuse Ingrid von Wantoch Rekowski zich duidelijk door liet inspireren.
"In mijn carrière is dit een van de projecten waar ik het meest van heb geleerd." Maak kennis met The Woman! Mezzosopraan Albane Carrère is bijna klaar voor haar transformatie als de raadselachtige leading lady in Is this the End? #2.