De Munt, een huis van creaties! Al meer dan drie eeuwen worden er in hartje Brussel nieuwe opera’s geboren, een traditie die we ook in de 21ste eeuw trots willen verderzetten. Omdat we resoluut geloven dat Het Grote Repertoire geen gesloten boek is en dat elk tijdperk er zijn eigen hoofdstuk vol spannende muziek, relevante thema’s en vernieuwende schrifturen aan kan toevoegen. Ook het onze. Daarom presenteren we tot 2025 elk seizoen één à twee gloednieuwe opdrachtwerken. Volg de voorbereidingen voor deze unieke producties hier op de voet.
De kostuums en make-up zijn klaar: tijd voor de video-opnames! Albane Carrère (The Woman), Sarah Defrise (The Teenager) en Amaury Massion (The Man) kruipen eindelijk opnieuw helemaal in de huid van hun personages.
Fanny och Alexander staat niet toevallig ingepland als een eindejaarsproductie. Het opulente, magische kerstfeest waarmee de film opent, maakt het voor velen één van de allermooiste kerstfilms tout court. De minutieuze voorbereidingen ten huize Ekdahl, het grandioze buffet, de perfecte kerstboom, het kerstspel, de dansen en authentieke kerstliederen (“Nu är det Jul igen”)… In Zweden is een “Fanny och Alexander”-Kerstmis niet voor niets een begrip geworden.
De oorsprong van deze kerstmisscène zou volgens Bergman zelf trouwens terug te voeren zijn naar een voorstel van de Bayerische staatsoper om Les contes d’Hoffmann te regisseren: “Ergens aan het eind van de jaren zeventig zou ik in de opera van München de regie doen van Les contes d’Hoffmann. [...] In een van de kortverhalen van Hoffmann is er sprake van een gigantische, magische kamer. Het was die magische kamer die ik toen op het toneel wilde brengen. [...] Er is ook een illustratie uit de verhalen van E.T.A. Hoffmann die me telkens weer achtervolgde, een plaatje uit De Notenkraker. Twee kinderen zitten dicht tegen elkaar aan te sidderen in de schemering van kerstavond, ongeduldig wachtend tot de kaarsen in de boom worden aangestoken en de deuren van de woonkamer worden geopend. Het is die scène die me op het idee bracht om Fanny en Alexander te beginnen met een kerstviering.
Tijd voor de laatste muzikale repetities voor de opname! Terwijl ons koor en orkest in de Fiocco-zaal repeteren, nemen de zangers in een andere ruimte hun solo’s op. Telewerk zoals u het nog nooit zag (of hoorde)…
Waar kan het werk aan Fanny och Alexander beter gedijen dan op het Zweedse eiland Fårö, waar Ingmar Bergman meer dan 40 jaar geleefd en gewerkt heeft? Sinds 2010 beheert het Bergman Estate, opgericht door zijn jongste dochter Linn Ullmann, de huizen en eigendommen van Ingmar Bergman op Fårö als een niet-commerciële werk- en verblijfplaats voor uitvoerende en scheppende kunstenaars en academici uit de hele wereld. Librettist Royce Vavrek en componist Mikael Karlsson verbleven er deze zomer een maand lang in residentie. Ze werden op het eiland onthaald door niemand minder dan Ingmar Bergman junior (links op de foto) en het werk aan de tekst kwam voor een stuk tot stand aan het voormalige bureau van de cineast, dat nog in zijn originele staat is bewaard.
Sleutelmoment voor elke opera-in-voorbereiding: de presentatie van het scenische concept, doorgaans ongeveer een jaar voor de première. Vandaag stelde het artistieke team On purge bébé voor aan de medewerkers van het huis en van coproducenten Opéra de Lyon en Théâtre du Châtelet. Componist Philippe Boesmans zelf verzorgde de inleiding bij zijn zevende opera die hij in opdracht van de Munt schreef. Hij werd daarbij geflankeerd door regisseur Richard Brunel (tevens Algemeen en artistiek directeur van Opéra de Lyon) en scenograaf Etienne Pluss. Die laatste onthulde ook het model van het decor, aanleiding tot werksessies met de technische teams van de Munt in de komende dagen. Dirigent Bassem Akiki droeg op afstand zijn steentje bij tot deze inleiding en ontsnapte zo als enige aan de mondmaskerplicht.
Is this the End? #2 wordt geen traditionele opera. Het artistieke team wil live performance mixen met vooraf opgenomen video- en geluidsfragmenten. Componist Jean-Luc Fafchamps trok zelfs naar de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Zavelkerk voor een nachtelijke orgel-opname. Aan het orgel: Mathias Lecomte, geflankeerd door niemand minder dan Benoît Mernier en Charlène Bertholet.
Prima la musica e poi le parole? Niet voor componist Philippe Boesmans en librettist Richard Brunel. Ze werken gelijktijdig en tezamen aan muziek en tekst. Er wordt geschrapt en geschaafd in zinnen en aan scènes om die twee zo goed mogelijk in elkaar te laten vloeien.
Vandaag vond in de Parijse Opéra de laatste voorstelling van de revival van Play plaats. Deze gevierde nieuwe choreografie van Alexander Ekman uit 2017 dankt haar succes niet in de laatste plaats aan de intensiteit van de muziek, gecomponeerd door Mikael Karlsson, die momenteel werkt aan de partituur voor Fanny och Alexander.
Meet the makers. Het Geluid Maastricht (een collectief opgericht door broer en zus Gable en Romy Roelofsen) is een experimenteel platform voor de creatie van nieuwe, sociaal geëngageerde vormen van muziektheater en opera dat vaak aan de slag gaat met nieuwe technologieën of maatschappelijke ontwikkelingen.
"Wij zien het maken van muziektheater als een brug tussen het nieuwe en het oude, en als kruispunt van tegenstellingen en perspectieven. Via het muziektheater onderzoeken wij de wereld om ons heen en laten die wereld meespreken in ons werk. De vragen ‘Hoe ziet het muziektheater van de toekomst eruit?’, ‘Hoe kan muziektheater bijdragen aan een inclusieve en gezonde samenleving?’ en ‘Op welke plekken in de maatschappij kan het muziektheatrale een waardevolle toevoeging zijn in onze alsmaar veranderende wereld?’ zijn leidend in ons denken en handelen. Met Het Geluid Maastricht zoeken wij altijd naar de oerkracht van (nieuwe) gemeenschappen."
In zijn integrale versie, oorspronkelijk bedoeld als miniserie voor televisie, duurt Fanny och Alexander ongeveer 5 uur. Mocht u zich daardoor afvragen of dit werk zich eigenlijk wel leent tot een scènische herwerking, weet dan dat Ingmar Bergman bij leven zelf al een versie voor het theater heeft geschreven. Voor wie interesse heeft: het stuk wordt momenteel opgevoerd in de Comédie Française te Parijs....
Here’s the Woman! Tijd voor Albane Carrère om in de spotlights te treden. Tijdens de eerste video-opnames toveren onze costumiers en make-up-artiesten haar voor de eerste keer om tot de protagoniste van Is this the End?#2, een mysterieuze vrouw die verdwaalt tussen leven en dood, waan en werkelijkheid.
Tussen 50.000 en 70.000 mensen zakten zondag af naar de hoofdstad, elk van hen bewust van de omvang van het probleem en de noodzaak onze levensstijl te veranderen. Een sfeer van solidariteit, verontwaardiging en engagement. Overal borden en slogans, sommige humoristisch, andere dwingend. Opvallend veel jongeren, waaronder de activisten van Youth for Climate, maar alle generaties zijn vertegenwoordigd...
Nóg een demonstratie om de aandacht van politici en burgers te vestigen op de urgentie van de klimaatproblematiek. Zullen ze deze keer wel gehoord worden?