Bijen in de opera
Bijen in de opera
Bernard Foccroulle: "Een van de eerste ideeën van Matthew [Jocelyn, librettist], heel vroeg in ons denkproces over deze opera, was om op drie (niet al te lange) momenten alleen het geluid van bijen te laten horen. In de eerste scène zouden ze erg talrijk aanwezig zijn, in de tweede met een vijftiental, en in de laatste zouden er maar een paar overblijven. Een manier om de natuur te evoceren en het werk van die zo waardevolle insecten, waarvan we vandaag het uitsterven moeten vrezen. Het biedt ons ook de mogelijkheid om aansluiting te vinden bij het mythologische tijdperk, toen bijen al werden beschouwd als essentiële, bijna magische wezens, verbonden met de cultus van Apollo. Om die bijenscènes te 'componeren' heb ik heel aandachtig geluisterd naar de bijen in mijn tuin in Bretagne.
Begin 2021 vond een zeer nuttige werksessie plaats met het orkest: onder leiding van Ouri Bronchti ontcijferden de strijkers van de Munt de drie bijenscènes. Ik wilde vooral nagaan of mijn schrijfwijze in zesden van een toon het gewenste effect sorteerde, of ik die typische glissandi van de vlucht van deze insecten goed had opgeroepen. Ik werd me ook bewust van de noodzaak de interventies van de musici te spreiden om zo het risico op kramp te vermijden, gezien de snelheid van de tremolo's. Hier volgt een fragment van de eerste van die drie scènes, opgenomen tijdens de bewuste repetitie in de Munt in januari 2021. De strijkers zijn alleen, ze spelen het vaakst heel dicht bij de kam, om dat typische bijengeluid voort te brengen."